10 lat istnienia parafii

    Dnia 29 czerwca 1998r. ówczesny Biskup Legnicki Tadeusz Rybak utworzył w naszym mieście nową parafię pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego. Nowa parafia powstała z wyłączenia części parafii pw. Bożego Ciała.

Proboszczem nowej parafii Biskup Legnicki ustanowił ks. Bogusława Sawaryna, który tę funkcję pełni po dzień dzisiejszy. Uroczysta instalacja nowego proboszcza odbyła się 13 lipca 1998r. w obecności ówczesnego ks. dziekana Franciszka Krosmana.

    Ksiądz proboszcz przy wsparciu życzliwych parafian przystąpił do prac remontowych naszej świątyni:

Wykonano podłogę pod ławkami odnowiono ławki, wymieniono instalację elektryczną i radiofoniczną, wymieniono i wmontowano nowe okna, wykonano od podstaw balkon a przez to zwiększono ilość miejsc siedzących w kościele, przystąpiono do porządkowania terenu dookoła kościoła, odrestaurowano prezbiterium, instalując nowe tabernakulum oraz ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

    W tym miejscu pragniemy podziękować wielu życzliwym Parafianom, bez których pomocy, tych prac nie można było wykonać. Słowa wdzięczności kierujemy do Panów: inż. Kazimierza Garlińskiego, za fachową pomoc budowlaną – wykonanie projektu balkonu i cały dozór budowlany, Włodzimierza Skoka za przekazanie materiałów potrzebnych do wykonania balkonu, Tadeusza i Mariusza Witusiaków za przekazanie materiałów a przede wszystkim drzewa oraz wsparcie finansowe, którego udzielili na wykonanie nowych ram okiennych.

Pragniemy podziękować osobom, które zaangażowały się w prace remontowe. Panom: Piotrowi Maraszkowi, Zenonowi Kosiorkowi, Henrykowi Komarowi, Zygmuntowi Jaksimowi, Jerzemu Jaksimowi, Romanowi Myszkowskiemu, Bronisławowi Maciejowskiemu, Romanowi Michalakowi.

W tym miejscu dziękujemy tym, którzy służyli swoją pomocą a odeszli już wieczności: śp. Stanisławowi Burchadzkiemu, śp. Józefowi Stanaszkowi, śp. Markowi Moszakowi.

Dziękujemy Paniom, które włączyły się w pomoc przy remoncie Kościoła p. Stefanii Burchadzkiej oraz p. Wiesławie Jaksim.

    Kolejna inwestycją był montaż dzwonów elektronicznych, które po raz pierwszy zadzwoniły w 1998 wzywając nas na odpust ku czci naszego patrona św. Maksymiliana.

    Wielkim problemem w funkcjonowaniu nowej parafii był brak zaplecza, a więc Domu Parafialnego. Ks. proboszcz przy wsparciu wielu mieszkańców (w ciągu 1 tygodnia zebrano 1500 podpisów) zwrócił się do ówczesnych władz miasta z prośbą o możliwość nabycia stojącego wówczas i częściowo zdewastowanego budynku FWP „Siła". Korzystne usytuowanie przy samym kościele stwarzało możliwość normalnego funkcjonowania parafii. Niestety brak życzliwości i zrozumienia ówczesnych władz miasta przekreśliło możliwość stworzenia zaplecza nowej parafii.

Ten stan rzeczy nie zniechęcił jednak ani ks. Proboszcza, ani mieszkańców, więc gdy pojawiła się okazja nabycia ruiny i doszczętnie zniszczonego budynku przy ul. Mickiewicza mieszkańcy parafii podjęli decyzje o zakupie tego obiektu dla potrzeb duszpasterskich parafii. Zaciągnięto wówczas kredyt na zakup tej posiadłości. W 2000 roku nabyto obiekt od spółki „Interferie" i przystąpiono do jego remontu.

    Słowa wdzięczności kierujemy po raz kolejny do p. inż. Kazimierza Garlińskiego, który dokonał inwentaryzacji budowlanej oraz nadzorował remont.    Wszystko to uczynił za przysłowiowe „Bóg zapłać" nie pobierając żadnego wynagrodzenia. Dziękujemy p. Czesławowi Hajdeckiemu oraz wymienionym wcześniej mieszkańcom, którzy pomogli w przeprowadzeniu remontu.

Dziś ten dom służy jako miejsce zamieszkania naszych duszpasterzy a także jako miejsce spotkań dzieci, młodzieży i ministrantów. Pragniemy w tym miejscu podziękować wszystkim mieszkańcom i każdej rodzinie dzięki, którym mogliśmy spłacić zaciągnięty kredyt.

Nasze panie wolontariuszki co miesiąc zbierały po 5 zł od rodziny na spłatę kredytu. Dziś pragniemy podziękować tym Paniom, a były to: p. Irena Bury, p. Grażyna Maciejowska, p. Czesława Wojtyczko, p. Halina Szemik, p. Sylwia Kulikowska, p. Bożena Ludwiczak, p. Wiesława Jaskim, p. Stefania Burchadzka. Zaciągnięty kredyt spłaciliśmy w 2006r.

    Kolejnym krokiem było pozyskanie terenu, na którym dziś spotykamy się na wspólnej zabawie. Dziękujemy w tym miejscu ówczesnym władzom miasta za życzliwość wobec parafii i mieszkańców parafii. Dziś ten teren służy nam do wspólnych spotkań i wspólnej zabawy i chcemy by taki charakter tego miejsca pozostał. Słowa podziękowania składamy na ręce ówczesnego Burmistrza p. Zbigniewa Misiuka i życzliwych Radnych za oświetlenie ul. Mickiewicza od strony Huty, za chodnik prowadzący wzdłuż ulicy do Kościoła, ustawienie barierek, które są pomocą, zwłaszcza dla starszych mieszkańców, dziękujemy za wykonanie parkingu przed kościołem.

    Właściwym rozwoju parafii świadczy fakt, iż w 2004r. na prośbę ks. Proboszcza, Biskup legnicki skierował do pomocy w pracy duszpasterskiej obecnego ks. wikariusza Daniela Siembidę. Cieszymy się, że ks. Daniel pozostaje z nami na kolejny, piąty już rok w naszej parafii.

    Podsumowując 10-lecie istnienia parafii nie możemy zapomnieć o rozwoju życia duchowego, którego owoce widoczne są każdego dnia.

Dziękujemy Paniom ze wspólnoty Żywego Różańca, które codziennie swoją modlitwą wypraszają potrzebne łaski dla wszystkich mieszkańców parafii i całego miasta Szklarska Poręba.

Pragniemy podziękować Służbie Liturgicznej, wszystkim ministrantom i lektorom, którzy wspierają naszych duszpasterzy codzienną służba przy ołtarzu.

W tym miejscu pragniemy podziękować tym, którzy troszczą się, bądź troszczyły o wygląd naszej świątyni, a więc: p. Teresie i Bożenie Ludwiczak, p. Czesławie Wojtyczko, p. Irenie Bury, p. Grażynie Maciejowskiej i p. Krystynie Rosińskiej.

Pragniemy podziękować osobom, które opiekują się kaplicą na Białej Dolinie; p. Irenie Gołąb, p. Sylwii Kulińskiej, p. Krzysztofowi Kobieli.

    Ważnym wydarzeniem było sprowadzenie relikwii Patrona naszej parafii św. Maksymiliana oraz św. siostry Faustyny czego owocem było wprowadzenie nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, które gromadzi wiernych każdego 22 dnia miesiąca na wspólnej modlitwie.

    Doniosłym wydarzeniem w życiu parafii był rok 2003 – Rok Różańca Świętego ogłoszony przez papieża Jana Pawła II. Peregrynacja różańca stała się okazja do pojednania i wspólnej modlitwy w naszych rodzinach, czego świadectwem są wpisy w „Księdze różańcowej dokonane przez mieszkańców.

Radością serca i przeżyciem duchowym była pielgrzymka do grobu sługi Bożego Jana Pawła II w rocznicę jego śmierci, w której uczestniczyli duszpasterze i wierni naszej parafii.

    Wielką zdobyczą było stworzenia grupy społecznej „Biała Dolina", w której wchodzą:

p. Julian Lachowicz, p. Dorota Maj, p. Grażyna Mieżwińska, p. Elżbieta Wojciechowska, p. Mirosław Pluta, p. Anna i Dariusz Michalakowie. Ta właśnie grupa przy wsparciu duszpasterzy organizuje w naszym mieście wiele imprez, które integrują mieszkańców i za tę pracę na rzecz całego miasta serdecznie im dziękujemy.

Nie sposób dziś wymienić wszystkich ludzi dobrej woli, dlatego pragniemy w tym miejscu podziękować fundatorom witraży w naszej świątyni: p. Jerzemu i Wiesławie Jaksim, p. Ryszardowi i Danucie Maślona oraz p. Lesławowi i Dorocie Maj. Swój udział w ufundowaniu witraży ma również grupa Przewodników Sudeckich, którym serdecznie dziękujemy.

Słowa wdzięczności kierujemy do tych, na których zawsze możemy liczyć – czyli do naszych piekarzy, właścicieli hoteli, sklepów, restauracji i pensjonatów.

Szczególnie ciepłe słowa wdzięczności kierujemy pod adresem dyrektora szpitala „Izermed" p. Mariusza Trzaka oraz całego personelu za niezwykle otwarte serce i życzliwość do wszystkiego co służy dobru mieszkańców naszego miasta.

Dziękujemy Paniom i Panom, które wspierają nasze bale charytatywne:
p. Kazimierze Peplak, p. Annie i Dariuszowi Michalak, p. Stefanii Burchadzkiej, p. Stefanii Pasik, p. Annie Schroeder, p. Monice Tymoczko,
p. Joannie Kuś, p. Robaczkowi – Andrzejowi Kohyt, p. Elżbiecie Wojciechowskiej, p. Julianowi Lachowiczowi, p. Marii Komorowskiej

Dziękujemy Dyrektorom placówek oświatowych w naszym mieście; p. Ewie Makówce, p. Marii Misztal, p. Halinie Słomka za dobra współpracę i wspólną troskę o wychowanie młodego pokolenia.

Słowa wdzięczności kierujemy do bliskiego sąsiada a więc Nadleśnictwa Szklarska Poręba i dziękujemy na ręce Pani Nadleśniczy Zycie Bałazy za życzliwość i współpracę.

Wielką chlubą parafii jest to, iż na jej terenie znajduje się Ośrodek Biegów Narciarskich w Jakuszycach. Na ręce p. Juliana Gozdowskiego dziękujemy za otwarte serce i życzliwość oraz promocję miasta poprzez transmisję Mszy św. z racji Biegu Piastów.

Wśród wielu życzliwych parafii ludzi są nasi organiści. Dziękujemy pierwszemu z nich Janowi Busse. Po nim od wielu lat naszym organistą jest p. Jan Michalik. Trudno sobie wyobrazić uczestnictwo w liturgii w naszym kościele bez gry i śpiewu p. Michalika, bez jego zaangażowania. W ostatnim czasie dołączył do p. Michalika p. Łukasz Drozd, któremu również pragniemy podziękować.

    Ważnym wydarzeniem dla parafii była inicjatywa zagospodarowania budynku zlikwidowanej Szkole Podstawowej nr 2. Z tego miejsca pragnę podziękować p. Zbigniewowi Misiukowi za życzliwość i zrozumienie potrzeb mieszkańców, którzy angażując się w pracę społeczną zaadaptowali ten budynek dla celów kulturalno-integracyjnych.

W tym właśnie budynku swoje spotkanie odbywali Emeryci i Renciści oraz nasz chór „Szklarskoporębianki". Obecnie budynek przejęły władze miasta, które prowadzą w nim działalność społeczną zainicjowana przez Komitet Społeczny „Biała Dolina" działający przy naszej parafii.

    Cieszymy się, że nasze osiągnięcia i trud codziennej pracy dostrzegły władze kościelne czego widocznym znakiem było utworzenie przez Biskupa Legnickiego Stefana Cichego dekanatu Szklarska Poręba, którego siedzibą utworzono naszą parafię a dziekanem ks. Proboszcza.

    Przed nami nowe wyzwania rozbudowy naszej świątyni. Mam nadzieję, że z Bożą pomocą przy życzliwości Mieszkańców i Turystów sprostamy temu zadaniu.

Wszystkim za wszystko składamy serdecznie podziękowania.

ZAPRASZAMY DO GALERII ZDJĘĆ I OBEJRZENIA FOTOGRAFII Z FESTYNU PARAFIALNEGO, KTÓRY ZORGANIZOWANY ZOSTAŁ Z OKAZJI 10 LAT ISTNIENIA NASZEJ PARAFII.